وقتی که دیگر نبود .....من به بودنش نیازمند شدم.وقتی که دیگر رفته بود........من به انتظار امدنش نشستم.وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم. وقتی او تمام کرد من شروع کردم...... وقتی او تمام شد من اغازشدم...................و چه سخت است تنها متولد شدن......مثل تنها زندگی کردن.......مثل تنها مردن......
طلوع سپیده دم
در ساحلی آرام
و زندگی مسافرانی خسته
در پهنای امواج
گذر زمان
در پی راز نمایش
و شکفتن آن تراژدی
سپری شد
در آن هنگام
پسرکی صبور
با نگاهی عاشقانه
و صدایی زیرکانه
در پی ناکامی اهدافش
و خوف وزیدن باد گرم
آرام آرام
ساحل را ترک گفت
گرمایی شرجی
و صدای پر پیچ و خم باد
و اندوه تنهایی چمنزار
درونش رخنه کرده بود
رفتن مسافران از ساحل
و ترس از سرانجامی ناشناخته
و نگاه ابری پسرک
دریایی از غم بود...
رضا-جمعه 8/5/1389