موج سکوت

 

ساحلی آرام

        تکیه گاهی برای غم های دیرینه

                                نگاهی بر سنگریزه های آسمان

                                                                و صدای خدا 

خسته از تازیانه ی باد

           نالان از دشنه ی تحقیر

                      در آغوش آن موج سکوت

                                             و نگاهی عاشقانه

هراسی غریب

           نهفته بر شنزاری عظیم

                             میراثی از وحشت

                                        بر بال کبوتری تنها

دست هایی خالی به سوی خدا

                           در بیکران تنهایی

                                       امیدی تاریک

                                                نمایان بر ساحل... 

پنجشنبه 29/5/88 

---------------------------------------------------------------------------------------------- 

پی نوشت: هم شعرش مال خودمه(به نظر خودم از بهترین شعرام شده.چون تک تک بیت هاش معنی خاصی داره.) هم عکسشو خودم گرفتم. 

ماهی کوچک

مدتها بودکه رود شعر خشک شده بود
نه پرنده را می دیدم نه دریا را
دلم هوای باران را داشت
و خشکسا لی مصیبت لاعلا جی بود
امروزقطره ای از ابر خشک فرو ریخت
نا گهان ماهی کوچکی در آن دیدم
کا ملا به شکل شعر بود  

قاسم حسن نژاد
------------------------------------------------------------------------- 

سلام 

بعضی مواقع لازمه بعضی آدما رو فراموش کنیم.دلتنگی ها رو کنار بزاریم. 

کلمه زندگی ۵ حرفه ولی اگه به عمق معناش بریم با چند تا یدک کش هم نمیشه حملش کرد. ۲۲سالمه ولی بیشتر از سن م تجربه دارم. یاد گرفتم که چطور دوست بدارم ولی نیاموختم که چطور فراموش کنم. 

شاید لازم باشه بعضی آدما رو فراموش کرد و با یادشون زندگی کرد یا به عبارتی:

؛چشم ها را باید شست.جور دیگر باید دید...؛  

؛کاش در کتاب قطور زندگی ، سطری باشیم ماندنی نه حاشیه ای از یاد رفتنی...؛